Sfeervol jubileumconcert
Een
volle bak zaterdagavond voor het (uitgestelde) 95-jarig jubileumconcert van het
Meppeler Mannenkoor. Een kleine 200 liefhebbers waren naar de Grote Kerk
gekomen. Na een gloedvol ‘Ode an die Freude’ verzorgde de beschermheer van het
koor, burgemeester Richard Kortland, een korte officiële opening.
Naast de felicitaties met het 96-jarig bestaan stond de burgemeester even stil
bij het feit dat het koor na 38 jaar afscheid heeft moeten nemen van het eigen
gebouw aan de Oosterboerweg. Er is echter weer een goed onderkomen gevonden in
de Kruiskerk, waar nu elke week met veel plezier wordt gerepeteerd. „Het koor
heeft een veelzijdig repertoire, met een muziekbibliotheek van meer dan 500
nummers variërend van Hebreeuws tot Nederlandstalig, van klassiek tot modern en
de koorleden stralen zichtbaar plezier uit.” De burgemeester vroeg zich af of
het Meppeler Mannenkoor al zo lang bestaat omdat het gezellig is, of is het
omdat het gezellig is, dat het Meppeler Mannenkoor al zo lang bestaat? „Hoe dan
ook: zingen is goed voor de emotionele ontwikkeling van het brein. En het
Meppeler Mannenkoor is het enige Nederlandse koor dat in het Concertgebouw in
Amsterdam mee heeft gedaan aan het Europaconcert. Daarnaast is het koor ook
maatschappelijk betrokken, zoals met de inzamelingsactie voor Oekraïne.”
Hart van Meppel
Voorzitter Bob Bolt was blij dat het jubileum eindelijk gevierd kon worden.
„Momenteel telt ons koor 28 enthousiaste leden, die daarmee met hart en ziel
verbonden zijn. En wat is het mooi om na een aantal jaren van noodgedwongen
afzondering, zingen via de digitale snelweg of alleen zingen, het 95-jarig
jubileum alsnog met trots te kunnen vieren in het hart van Meppel.” Inderdaad,
het hart van Meppel, in de Grote Kerk, waar overigens zaterdagavond voor het
laatst gezongen werd. De deuren gaan dicht. Het is voor de stichting Grote of
Mariakerk niet rendabel de kerk te exploiteren.
Een sfeervol jubileumconcert, dat was het zaterdagavond. Een concert waar het
Meppeler Mannenkoor trots op mag zijn. Er werd heel muzikaal meerstemmig
gezongen, met fantastische gasten en een gevarieerd programma met werken van
o.a. Karl Jenkins, Guiseppe Verdi, Naomi Shemer en John Rutter. Het hele
concert stond onder leiding van de vaste dirigent Roelof Bosma en het koor werd
muzikaal bijgestaan door het koperensemble High Moor Brass onder leiding van
Martin Oosterwijk, begeleidend pianist (tevens organist en stadsbeiaardier)
Mannes Hofsink en internationaal bekende alt-mezzosopraan Carina Vinke, die
niet alleen met haar bijzondere, warme stem het publiek wist te betoveren, maar
soms ook de kerkramen eventjes liet trillen.
Piet Koopmans
Na de eerste drie a-capella gezongen Herbsttag, Cent Mille Chanson (bekend van
Frida Boccara) en Dear Father van Neil Diamond, werd officieel afscheid genomen
van koorlid Piet Koopmans, die na 57 jaar stopt met het Meppeler Mannenkoor. Al
blijft hij natuurlijk wel zingen. Koopmans werd door het koor geëerd met het
emotioneel door Carina Vinke gebrachte Azulao: over afscheid nemen, maar toch
altijd in je hart zijn. Na het gloedvolle (en technisch lastige!) Yerushalayim
Shel Zahav konden de zangers even op adem komen tijdens de Tweede Suite in F
door de High Moor Brassband. Daarna kon het koor weer vol aan de bak met Danny
Boy en Myfanwy.
Na de pauze een verrassend programma met het Nederlandstalige Iewig Paradies
van Egbert Meijer en een ontroerende Ik hol van joe: een door Carina Vinke
gezongen en door haar plaatsgenoot Daniël Lohues in het Drents vertaalde
klassieker van Brels ‘La chansons des vieux amants’. Daarna was het laatste
deel van het programma eigenlijk één groot sfeervol gezamenlijk concert van
zangers en muzikanten, waarbij de veelzijdige Hofsink ook nog het kerkorgel
inzette. Na een dik verdiende staande ovatie gaf het koor nog een luchtige
a-capella toegift en was de avond voorbij.
Het Meppeler Mannenkoor komt dit jaar nog tweemaal in actie met twee kerstconcerten: op 11 december in de Protestantse kerk IJhorst-De Wijk en op 17 december in Meppel.
Dit artikel van journalist Wilma de Bone is integraal overgenomen van Meppelercourant.nl. De foto is van fotograaf Wilbert Bijzitter.